Het is weer eens zover. We hebben een bezoek afgesproken dat bij ons komt. Dat vind ik altijd al lastig, want ik ben altijd al bang dat ik niet goed genoeg zorg voor mensen, maar ze blijven ook nog slapen. Niks ten nadele van de mensen, want ze zijn hartstikke lief. Het maakt ook niet uit wie er komt en hoe lief ze zijn, ik heb het gewoon altijd.
Als eerste de vraag wat mensen graag drinken. Nou kopen we dat niet altijd meer acuut, want soms drinken mensen graag iets wat wij echt niet graag drinken en soms drinken ze het helemaal niet en dan zit je met zo'n pak drinken. Dus ik heb al wat geleerd :-).
Maar dan het eten, wat haal je, iedereen is altijd aan de lijn, maar als je geen chips of iets dergelijks in huis haalt zijn mensen toch teleurgesteld en dat wil ik natuurlijk ten alle tijden voorkomen. Daarnaast is het ook niet de bedoeling dat die chips dan blijft liggen, want dan hoor je iedere keer zo'n stemmetje uit de keuken dat roept om opgegeten te worden terwijl je zelf ook een beetje op wil passen met eten.
En als mensen blijven eten, wat haal je dan? Heel ingewikkeld moet het niet worden, want als het mislukt zorg ik ook niet goed voor mensen. Het kan ook niet iets nieuws zijn wat ik nog niet eerder gemaakt heb, want ook dat kan mislukken. Iets simpels dus, maar het moet ook niet te duur worden, want je schrikt je altijd al de rambam van de prijzen van boodschappen als je voor veel mensen boodschappen doet.
Lastig dus, niet te veel, niet te weinig, niet te duur, niet te goedkoop (want je wilt wel goed voor mensen zorgen), niet te ingewikkeld, niet te lang mee bezig, wel zelf lekker vinden, niet te nieuw, aanpassen aan de smaak, aanpassen aan diëten of andere eetwensen.
Je kan je voorstellen dat ik na al deze overwegingen en beslissingen al gesloopt ben voor het bezoek is geweest.
En dan blijven mensen nog slapen. Ons huis is heerlijk en groot genoeg, maar als mensen blijven slapen, dan slapen ze in de logeerkamer waarin net een luchtbed past. Dat is geen probleem, maar ze moeten ergens op en onder slapen en kussens hebben, ze moeten het niet te warm, maar ook niet te koud hebben, ze moeten lekker kunnen douchen en handdoeken en dergelijke hebben en hun spullen kwijt kunnen, ze moeten geen last hebben van Quincy en de ketel.
Wij zijn altijd nogal vroeg wakker, dus als wij om zeven uur/half acht opstaan wil ik dat heel zachtjes doen en zou ik eigenlijk het liefst in de kou gaan zitten, want de ketel zit in de logeerkamer en die maakt herrie als de verwarming aan gaat. De waterkoker maakt altijd iets te veel herrie, evenals het koffiezetapparaat om maar niet te spreken van de televisie die we dan graag aanzetten.
Daarna zijn we terug bij een eerder probleem: eten. Ik wil ook graag dat mensen lekker kunnen ontbijten en dat het ze aan niets ontbreekt. Wederom dezelfde keuzes: niet te veel, niet te weinig, niet te duur, niet te goedkoop, niet te ingewikkeld, niet te lang mee bezig, wel zelf lekker vinden, niet te nieuw, aanpassen naar smaak en diëten.....
En ondertussen ben ik vergeten waarom ik het ook alweer gezellig vond als mensen langskomen. Eigenlijk komt het altijd goed en heb ik nog nooit iemand horen klagen over een verblijf bij ons. Daarnaast is het altijd gezellig en heb ik gelukkig een vrouw die me met twee voetjes op de grond houdt en zegt dat iets minder ook goed is, of dat we ook friet kunnen halen en dat mensen ook iets kunnen vragen als ze iets nodig hebben...
Misschien leer ik het nog, ooit..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten