Zondag 16 augustus Edinburgh

Gisteravond kwamen we erachter dat de WiFi het op de stoel voor het raam met het fijne uitzicht wel op onze kamer werkte 😃. Dus we beginnen de dag met een kopje thee, online met goed uitzicht 👍🏻.

Het ontbijt wordt bijgestaan door iemand die er helemaal geen zin in heeft. Als hij iets aanvult wordt het op het buffetje gekwakt en als je om iets vraagt, luistert hij slecht en brengt het naar je tafel omdat het echt niet anders kan. We voelen ons een beetje te veel. Jammer.

We gaan wel lekker thee met uitzicht nemen op onze kamer.

Later dan anders gaan we op pad, de stad in. Het is nog iets rustiger dan gisteren, maar ja, zondagochtend hè.

Richting het centrum loopt het voller met toeristen die op pad gaan, toeristen met koffers in alle maten, zwervers met een bijzondere geur, mensen met haast en noem maar op.

We lopen via de Royal Mile richting het kasteel. Hier is het echt druk, naast alle toeristen loopt elke theatergroep reclame te maken voor zijn of haar optreden om die of die tijd daar of daar. Het geeft een beetje straattheater sfeertje. Daartussen lopen ook de mensen die er altijd zo gek bijlopen, maar nu even niet zo opvallen. En dat alles geflankeerd door het ene soevenirs winkeltje na het andere met ieder zijn of haar eigen Schotse muziek. Als we dan bij het kasteel komen moeten we eerst door een enorm stadion heen, want op dit moment worden 's avonds de uitvoeringen van de militairy tattoo gedaan. Dat is een enorm spektakel schijnbaar. Inmiddels zijn de busladingen mensen ook ten tonele verschenen om het kasteel te bezoeken. De ene 'gezellige' foto na de andere wordt nog even geschoten voor het kasteel. Gelukkig hoeven we niet in de rij voor een kaartje door ons abonnement. Wel voor de scan van ons kaartje, maar dat gaat relatief snel. Binnen loopt de hele goegemeente met koptelefoon van de audiotour, camera, de een nog groter of duurder dan de ander, IPad, telefoon en boek over het kasteel of de stad door het kasteel. De een met een zeer geconcentreerde uitdrukking aan het luisteren, de ander nietsontziend overal doorheen struinend. Alles overrompeld ons nogal en de enorme met zichzelf bezig zijnde massa staat ons tegen. Het kasteel valt weg tegen zoveel geweld. Wat we meekrijgen en wat ook erg mooi is, is het uitzicht vanuit het kasteel. Als je dan lekker stevig tegen de muur staat leunend met je ellebogen op de muur, kan niemand voor je uitzicht schuiven of onder, achter of tussen je proberen een foto te maken. Daar is ruimte:

Na een rondje langs de verschillende uitzichtpunten ontvluchten we de hysterie van dit kasteel.

We lopen richting de Grassmarket waar schijnbaar een gezellige sfeer hangt. Dat is ook zo. Een beetje gemoedelijker allemaal. Ook hier toeristen, reclamemakers voor voorstellingen en straatartiesten, maar veel minder allemaal. Een klein marktje siert het plein waar we een broodje kopen dat we lekker op een bankje van het zachte weer genietend opeten. Even een beetje rust.

Hierna weer een beetje moed gekregen lopen we terug via een alleraardigst straatje met grappige winkeltjes en restaurantjes richting drukte.

We lopen via het park met de straatartiesten, maar het staat zo ontzettend vol mensen dat we ook hier gauw klaar zijn. Dus lekker met een flesje drinken op een bankje in het park en kijken naar wat iedereen allemaal doet, of juist laat. Wat een gekkigheid zo in zo'n stad.

We besluiten de drukte achter ons te laten en alle indrukken van deze uren op onze hotelkamer te verwerken. Wat een overload na al die overweldigende natuur van de afgelopen weken.

Veel meer dan een beetje lezen, internetten, later nog wat gaan eten doen we niet. 

Nog 1 dag Edinburgh en dan weer op weg naar huis. Dat is niet erg...