vrijdag 11 december 2015

Kerstmis/raak?

De kerst nadert nu toch echt. Op school hangt en staat alle kerstversiering en zijn de activiteiten om volgende week een goede kerstviering te hebben in volle gang. Thuis is afgesproken wie op welke dag bij wie is en waar gegeten wordt. De belangrijkste 'kerststress' is dus gecoverd. Maar van mij mogen ze die dagen overslaan. Al dat gedoe...
Waar het is misgegaan? Ik heb geen idee. 
Vroeger vond ik kerst gezellig. Ik genoot van het neerzetten en versieren van de boom. Uitgebreid werden de kerstlichtjes door de boom verspreid en er werd gezorgd dat er ook een lichtje door het stro van het kerststalletje ging zodat de beeldjes in de kerststal ook licht hadden en een lampje om door de door mijn ouders gemaakte kerstster te steken zodat de ster echt licht leek te geven. Het kindje werd nog verstopt, want dat was er nog niet, de koningen belanden ergens op een vensterbank op afstand, want die waren er ook nog niet. Kaarsjes werden neergezet en ik deed niets anders dan de hele dag kerstliedjes zingen. Heerlijk vond ik het. De kerstviering op kerstavond laat vond ik helemaal heerlijk. Zo laat nog op zijn en dan in die viering met lichtjes en iedereen mooi aangekleed en dan midden in de nacht nog iets drinken en een stukje kerstbrood eten. De volgende dag was er dan nog een viering en 's avonds een groot diner. Ook dat vond ik helemaal heerlijk en gezellig. Vol sfeer en echt kerst.
Maar van de laatste jaren kan ik me  vooral een vervelend gevoel bij kerst herinneren. Je bent al maanden van te voren aan het afspreken wie, wanneer, waar is en wat je dan samen doet. Als je het niet maanden van te voren afspreekt, dan zul je het met de restjes moeten doen en je moeten schikken naar de momenten die nog over zijn, of word je dat niet in dank afgenomen. En ik weet ook dat ik vaak de gedachte heb gehad dat het zo raar is dat we met kerst allemaal bij elkaar moeten komen en waarom de rest van het jaar dan niet zo 'spastisch'. En ook dat ik klaar was met het idee om overal naar toe te gaan, ik kan toch ook thuis kerst vieren? 
Het kerstgebeuren op school wordt meteen opgestart zodra die andere baard het land weer heeft verlaten. Alles wordt helemaal opgetuigd en neergezet om twee weken later weer verwijderd te worden. Hoe meer zooi je opbouwt, hoe meer zooi je ook weer af moet bouwen voor de vakantie. Kerstviering op school is een mooi gebaar, maar ook druk zo op de een na laatste dag voor de vakantie. Er moeten allemaal dingen snel geregeld worden in die twee weken zodat de viering klaar is en dat terwijl je nog een heleboel andere 'gewone' dingen in de klas moet doen. En aangezien je daarna twee heerlijke weken vakantie hebt, moet je ook oud en nieuw en het vuurwerk bespreken, bespreken wat je doet bij de nieuwjaarsreceptie en zorgen dat alles klaarligt en iedereen weet wat hij of zij moet doen na de vakantie. En dan nog die avond op school waarop alles er tip top uit moet zien, je lokaal opgeruimd moet zijn, mensen allemaal op school komen en jij eigenlijk afgeragd en uitgeregeld klaarstaat om iedereen welkom te ontvangen. 
Ik hoor de niet-onderwijsmensen al zeggen: "ja, maar dan heb je twee weken vakantie". Ja, dat klopt, jaloers? Maar je hebt ze echt nodig en zeker, omdat in die weken je dus ook nog meerdere malen die 'geweldige' feesten hebt die je al maanden van te voren hebt afgesproken zodat je met kerst vooral niet alleen bent, want dat kan echt niet......
Nee, kerst is niet meer zo aan mij besteed. Het is iets uit de klauwen gegroeid en over de top gegaan. En dat terwijl er nog steeds heel veel mensen op de wereld honger hebben, dus laten we onszelf met kerst vooral goed volstouwen en heel veel eten dat we overhouden weggooien, want wat moet je er nog mee? Of vooral doen alsof er vrede op aarde is en alles gezellig en goed is, terwijl de wereld in de fik staat en enorm veel mensen niet weten waar ze veilig zijn en elkaar kwijtraken. Net als de soldaten in de loopgraven tijdens de eerste wereldoorlog die voor de kerst op elkaar schoten, tijdens de kerst samen gingen voetballen en na de kerst elkaar weer doodschoten. 
Misschien heb ik wel last van de 'algemene kerstgedachte' die in de media naar buiten gebracht wordt. Misschien wringt het teveel.
Misschien moet kerst wel een feest van dankbaarheid worden, van dankbaarheid wat en wie we hebben en net als heel vroeger een feest van het licht dat weer terug gaat komen, van de dagen die weer langer gaan worden en dat we weer op weg gaan naar voorjaar en zomer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten