Ik heb namelijk een haat-liefde verhouding met de kapper.
Voor mij is mijn haar een manier om te laten zien wie ik ben. Je kan iets anders zijn dan iedereen en toch niet verschrikkelijk opvallend anders zijn. Je kan natuurlijk ook kiezen voor wel verschrikkelijk opvallend anders zijn, maar dat vind ik zelf dan weer niet helemaal nodig.
Ik heb toch al vele kappers versleten in mijn leven.
Sommige met een enkel bezoek, soms omdat deze kapper op de juiste plek op de juiste tijd lag (ik ben namelijk vaak nogal impulsief met de gedachte dat het haar nù anders moet) en soms omdat ik die bepaalde kapper na dit bezoek wat akelige dingen toewenste, omdat hij of zij weer eens niet geknipt had wat ik bedoelde.
En daar ligt dan ook meteen mijn pijnpunt wat betreft kappers: Ze knippen mijn haar niet zoals ik dan wil dat het moet gaan zitten. Het zal vast niet altijd aan de kappers liggen, waarschijnlijk zijn mijn communicatieve vaardigheden om uit te leggen hoe ik wil dat mijn haar zit niet optimaal... Maar ik verdenk een kappersopleiding ook van het standaard werk en het missen van een module kijken en luisteren naar je klant.
Ik ben nou eenmaal niet het standaard vrouwenmodel en heb ook geen standaard haar. Hoe vaak ik niet huilend bij de kapper vandaan gekomen ben, omdat ik me verschrikkelijk ongelukkig voelde met het model dat de betreffende kapper op mijn hoofd gecreëerd had.
Vaak kon ik dan na het uitwassen van de enorme berg plakkerige zooi uit mijn haar, een manier vinden om mijn haar zo te laten zitten dat ik er toch mee verder kon. En na een aantal dagen wende het enigszins. Een enkele keer heb ik er weken over gedaan om te wennen aan een kapsel.
Soms kwam ik wel vaker terug bij een kapper. Hier was dan een kapper die wist hoe je mijn haar moest knippen zodat het niet te zwaar naar beneden ging hangen, of ik wilde niet al te rare dingen (Ik bedoel, het bijpunten van lang haar is natuurlijk moeilijk te verpesten en ook aan het heel kort maken van het haar kan niet heel veel fout gaan), of ik wist goed over te brengen wat ik wilde en hoe het er dan uit moest zien.
Zo zijn er toch al vele kappers voorbij gekomen. Kappers in de straat, omdat mijn haar er per direct af moest, kappers in het centrum waar je haar liggend gewassen werd, hippe kappers met hippe kapsalons en bijzondere drankjes, kappers zorgvuldig uitgezocht omdat ze een specialisme hadden en kappers waar ik toevallig langskwam en waar je geen afspraak hoefde te maken. Dat laatste is voor deze impulsieve dame erg prettig.
De laatste kapper (en ook de kapper waar ik nu het langste kom) kwam weer eens toevallig op mijn pad. Er moest weer eens iets anders met mijn haar. De eerste bezoekjes lagen ver uit elkaar. Ik had ook nogal eens de neiging om mijn haar kort te knippen en het vervolgens een paar jaar niet te knippen en dus weer lang te laten groeien. Maar wat me meteen opviel bij deze kapper was dat ze me niet meteen in de wasstoel duwden of me meteen gingen knippen, maar dat ze eerst mijn haar bestudeerden en daarna pas aan de slag gingen. Elk haar is toch anders legden ze uit, iedereen heeft bijvoorbeeld kruintjes waar je rekening mee moet houden, maar ook valt elk haar anders, zit er slag in of zijn er krullen, allemaal factoren om rekening mee te houden schijnbaar.
Wat ik ook wel vertrouwenwekkend vond was dat er bij deze kapsalon mensen rondliepen met haar dat wel verschrikkelijk opvallend anders was. En ja, nu kom ik er toch al een jaar of vijf en inmiddels weten ze wie ik ben, hoe ik ben en wat ik wil en komen ze met ideeën die ik durf aan te nemen, omdat ze al vaak met leuke ideeën kwamen die bij mij pasten.
Wat moet dat toch als ik ooit uit Eindhoven zou gaan verhuizen of als ze sluiten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten