De weg naar Alta, Tromso en Andenes

Maandag 9 juli

We hebben weer eens een nachtje lekker geslapen. Het heeft flink geregend en het drupt nog steeds af en toe, maar we gaan er weer lekker uit. Warm douchen en in de eetruimte rustig ontbijten. We worden echt steeds handiger, want voor half 9 zijn we weer op weg. Naar warmere streken hopen we.

Het regent nog af en aan. Eerst rijden we door het maanlandschap naar Gjesvaer. Een klein vissersdorpje aan de andere kant van dit eiland. Het zou een schattig dorpje zijn. Dat is het ook, maar na 5 huizen ben je er doorheen. Het ligt erg mooi, maar echt even rondlopen lukt hier niet, dus we draaien weer om en gaan naar Honnigsvag. We hopen hier te kunnen tanken voor we naar Alta rijden. Dat kan gelukkig. We nemen meteen thee en koffie mee en weer op weg. Dezelfde weg terug als heen, maar dat is geen straf langs aan de ene kant fjord en aan de andere kant leistenen formaties. De enige minpuntjes zijn de 4 en 7 km lange tunnels. Die zijn gewoon niet prettig, maar ach, je moet er iets voor over hebben. Onderweg spot ik een vosje en zien we nog verschillende rendieren.

Als we weer op vaste wal zijn zie je de begroeiing iets toenemen. We hebben weer meer bomen en wat hogere struiken. Richting Alta rijden we door de bergen. Een groot, wijds landschap. Ik stel me zo voor dat je dat ook in die grote lege stukken in Amerika hebt. Het is erg mooi. We volgen een rivier die regelmatig wild stroomt en een aantal keer met hoogte verschil naar beneden komt zetten. Nog steeds erg mooi en rauw dus.

Tegen 1 uur komen we in Alta aan. We komen mooi aanrijden uit de bergen. Het ligt aan een fjord, dus lager. Mooie uitzichten van een langgerekte stad aan zee met hoge sneeuwbergen op de achtergrond.

We besluiten eerst naar het Alta historie museum te gaan. De rotstekeningen uit de prehistorie staan op de Unesco werelderfgoed lijst. Dat moet bijzonder zijn. Wij zijn er snel op uitgekeken. We zullen wel cultuurbarbaren zijn, maar je moet wel voelen dat het oud is en dit voelt alsof je genept wordt. Het zal allemaal wel echt zijn, maar zoals het hier gepresenteerd wordt voelt het niet zo. We zijn dus ook zo weer weg.

We doen nog een boodschap en zoeken een camping op. Dat duurt niet lang, want tegen 3 uur staan we op een lekker mugloos plekje net buiten Alta. Af en toe schijnt het zonnetje en met een graad of 10 zit de temperatuur toch in de lift J.

We lopen een beetje rond, kijken in een toeristisch Samenkampje rond, koken in de gezamenlijke keuken op de camping. Rommelen wat op de computer. Kortom lekker relaxen wat je op een camping zoal doet. Morgen verder naar Tromso. Kijken hoe warm het daar is J.

Dinsdag 10 juli

We worden wakker met een warm zonnetje op ons gezicht. ’s Nachts hebben we tussen onze wimpers door al gezien dat de zon lekker schijnt, maar nu met het wakker worden is toch wel heel welkom. We kunnen dus weer eens lekker buiten in het zonnetje ontbijten en rustig wakker worden. Hoe rustig aan we ook doen, toch zitten we om iets over 8 uur al op de weg. We hebben echt meerdere kopjes thee en koffie gedronken en geen moment gehaast.

De weg slingert zich langs verschillende fjorden, dan weer hoog er langs, dan weer laag. Op de achtergrond zijn altijd hoge met sneeuw bedekte toppen te zien. De zon blijft heerlijk schijnen, dus het is weer een plezierritje. Het uitzicht is mooi en bij tijd en wijlen adembenemend. Hier en daar staan weer kuddes rendieren langs de kant van de weg te grazen. Eenzame huisjes langs fjorden, kleine dorpjes (of zo noem je een paar huizen bij elkaar toch?) of grotere stadjes. Allemaal met rode, houten huisjes. Soms zijn ze geel en heel soms blauw of wit. Je vraagt je af wat die mensen voor de kost doen als ze zo eenzaam langs een fjord of op de berg wonen. Je ziet ook vissersboten op de fjorden en hier en daar stellages om  stokvis te drogen. Nogmaals mooi, mooi, mooi.

Tegen 12 uur komen we bij onze eerste veer verbinding aan. Spannend, hoe werkt dat, wat moet je doen of wat juist niet, kan je met Visa betalen of moet het contant, wanneer komt de boot? Allemaal vragen die een voor een opgelost worden. We wachten rustig op wat komen gaat en halen koffie en thee. Als de boot komt, komt er een jongen met een geldtas en een pinautomaat langs de auto’s om de tickets te verkopen. We rijden daarna achter anderen aan de boot op en gaan boven in de salon kijken en wachten tot we aan de overkant zijn. Een beetje misselijk worden we er wel van. Maar na 3 kwartier staan we weer met voet op vaste wal. Een kilometer of 20 verder nog een keer met een veerboot. Nu een half uur. Deze keer zijn we maar in de auto blijven zitten. Als we er af rijden nog een klein uurtje en dan zijn we in Tromso, ons doel van vandaag. We parkeren in een parkeergarage onder de grond in een grot. Niet zoals bij ons een parkeergarage, dit is anders, maar wel handig. We lopen het gezellige centrum door. Een brede, lichte, autoloze winkelstraat waar iedereen met veel plezier rondloopt. Kleine pleintjes met marktjes, een rijzige kerk en op de achtergrond aan alle kanten bergen met besneeuwde toppen. Aan het einde van de winkelstraat ligt het Polar museum waar we naar toe willen. Weer een duur ticket, maar het zou leuk zijn. Een half uur later staan we weer buiten. We zullen het wel niet snappen, maar dit is gewoon jammer. Je kan zoveel dingen laten zien en vertellen en meegeven in een museum en niet alleen dingen op een bord schrijven. Echt jammer. We lopen maar weer terug, doen onderweg een boodschap voor het eten en stappen weer in de bus. Op zoek naar de camping. De dichtstbijzijnde is vol, dus we rijden 20 km verder naar Skittenelv. Hier is plaats zat. De camping ligt aan de fjord met een wijds uitzicht op de omliggende bergen en de fjord. Je staat wel in de wind, maar we zetten de camper zo dat de wind tegen de dichte kant aan waait en de zon aan de open kant naar binnen schijnt. Heerlijk warm, wat wil een mens nog meer?

Woensdag 11 juli

Het blijft een vreemde gewaarwording die lichte nachten. We werden om een uur of 3 wakker van de meeuwen (ja zee, daar vind je die J ) die aan de plastic tas met wat rommeltjes zaten te pikken. We hadden de tas goed onder de camper gelegd, maar als we kijken ligt de tas wel 3 meter van de camper af. We kunnen dit zien omdat het licht is alsof het 4 uur ’s middags is. Vreemd!

Daaarna slapen we rustig verder. We zijn natuurlijk wel op tijd wakker en staan dus rustig op. De zon laat het wat afweten, dus het blijft wat koud. Echt lekker uitgebreid ontbijten doen we dus niet. Wel zitten we weer lekker op tijd in de bus. We gaan weer een mooi stukje rijden vandaag naar Gryllefjord en dan met de boot naar Andenes. Eerst even tanken, want je weet nooit wanneer de volgende tank komt en op weg. Het valt een beetje tegen in het begin. We rijden weer flink door bossen zoals in Zweden. We zijn allebei meer mensen van hoge bergen en rauwe terreinen. Zeker na de laatste dagen missen we dat. Toch wordt het wel weer mooi, we komen wat hoger en rijden weer langs fjorden en meren. Dat geef ruimte. Tussendoor stoppen we een keer voor koffie en thee, maar daarna weer door. De laatste 30 kilometer van de tocht schijnt een mooie route te zijn volgens de Trotter. We geloven de Trotter niet helemaal meer, maar na vandaag weer wel. Het is echt heel mooi. Het weggetje slingert zich langs de zee waar ruige rotsen uit opstijgen, eilandjes met witte strandjes, mist rond de hele hoge bergen. Echt schitterend! Weer helemaal anders dan de hoge bergen en het lege rauwe land van afgelopen dagen en toch ook weer adembenemend. De route sluit af met een weg door een smal, maar heel hoog dal en eindigt in Gryllefjord. Dit is een klein dorpje dat voornamelijk leeft van de overtochten naar Andenes. Wij zetten onze bus dus netjes in de rij om te wachten op de boot naar Andenes. Dat duurt nog zeker 2 uur, dus we doen een boodschapje, gaan even naar de wc, smeren een boterhammetje, eten wat, zetten lekker thee, lezen een beetje en kletsen wat. Tussendoor zie je verschillende Nederlandse auto’s met mensen die je op andere campings al gezien hebt. Grappig is dat. Iedereen zoekt toch dezelfde dingen op. We bellen ook vast naar de walvissafari organisatie om voor morgen de safari te regelen. Dat kan. Morgenvroeg om kwart voor 9 moeten we aanwezig zijn. We krijgen dan eerst een rondleiding door het museum van de walvisvaart en gaan dan varen. Spannend.

Tegen 3 uur komt de boot aanvaren. Eerst de mensen eraf die erop zaten, dan komt er een mannetje aan waarbij je kan betalen. Als je een seintje krijgt, dan mag je de boot oprijden. Een meneer staat te coachen waar je precies moet staan. Je pakt je spullen en gaat naar boven. Hier kan je lekker iets eten of drinken of wachten, maar je kan ook lekker buiten kijken. Dat laatste kiezen wij, want dat werkt voor het hoofd toch het beste en het is ook erg mooi, wel koud, maar ja, je moet wat.

Om een uur of 5 meren we in Andenes aan. Het is koud, bewolkt en grijs en toch ligt ook dit plaatsje mooi in de rauwe natuur. Het lijkt een beetje op het einde van de wereld, want verder zie je alleen maar zee en hier allemaal rotsen en verder weinig.

Op zoek naar een camping die hier moet liggen. Bus klaarmaken voor het staan en voor de nacht, spulletjes voor het eten eruit halen en lekker binnen in de warme eet/kookruimte gaan koken. Wat kan het toch lekker warm zijn binnen…