Nog twee weken en dan begint die heerlijke, lange zomervakantie, maar voor die tijd moet er altijd nog veel gebeuren om dit jaar af te ronden, maar ook al veel opgestart worden om het nieuwe jaar goed te kunnen beginnen.
Dit jaar val ik er een beetje tussenin.
Ik kan het jaar niet echt afronden, want ik ben net begonnen en kan dus de gebruikelijke eindejaarsdrukte niet helemaal delen.
Rapporten kan ik niet schrijven, want daarvoor ken ik de kinderen nog niet goed genoeg. Groepsplannen kan ik niet evalueren, want ook daarvoor ken ik de kinderen niet goed genoeg en heb ik te weinig van de periode meegekregen.
Echt afscheid nemen van de klas hoef ik niet, want ik ga komend jaar met ze door.
Alle andere afscheidsperikelen hoef ik ook niet helemaal te delen, want de mensen ken ik nog maar net.
Daar waar mogelijk probeer ik mijn nieuwe collega's te ontlasten door praktische taakjes van ze over te nemen. Afscheidsoptredens met de klas regelen, toetsen invoeren, luisteren naar verhalen of een buitenloop tijdens de pauze overnemen. Het voelt allemaal als veel te weinig en het maakt dat ik me schuldig voel. Niet dat dat helpt, maar ja...
Intussen laat ik mijn hoofd vast vooruit denken. Hoe wil ik een en ander volgend jaar aanpakken? Hoe wil ik de klas inrichten, wie wil ik waar neerzetten in de klas en naast of bij wie?
Wat wil ik in een weektaak stoppen? Hoe wil ik de dag beginnen? Welke extra activiteiten wil ik komend jaar aanpakken? Hoe ga ik de musical hier vormgeven? Hoe wil ik mijn rooster indelen?
Maar ook, hoe geef ik datgene vorm waarmee ik meer wil doen? Hoe zorg ik dat ik dat ontwerpen en onderzoeken in de klas ook daadwerkelijk ga gebruiken en dat het niet weer een ideetje blijft dat leuk is en niet uitgevoerd wordt?
Hoe zorg ik dat ik niet weer in die trein beland die alsmaar rustig doorboemelt en waar weinig tot niks meer gebeurt?
Tussendoor ben ik nog bezig met een korte cursus natuurfotografie en heb ik excursies gehad om te oefenen en heb ik bijeenkomsten om foto's te bespreken. Dit roept natuurlijk op dat ik ook weer erg actief om me heen kijk en de wereld wil vastleggen, maar ook dat de fotografie-opleiding die ik ook graag nog wil gaan doen weer heel erg aantrekkelijk lijkt.
Daarnaast heeft mijn schrijversopleiding een vaste vorm gekregen middels een startdatum, een rooster met bijeenkomsten gedurende het jaar en een indeling van de verschillende modules die ik ga krijgen. En dan weet ik dus ook met welke startopdracht ik mag gaan beginnen voordat de opleiding begint.
Eigenlijk kan ik niet wachten op al die zaken. Mijn handen jeuken om aan de slag te gaan op school met die dingen die ik wil doen en om te starten met mijn opleiding.
Maar eigenlijk wil ik de tijd ook niet te ver vooruit spoelen, want ik heb ook zo'n enorme zin in de zomervakantie en het lekker samen weggaan naar Katwijk aan zee met de caravan. Lekker op de camping, dicht bij zee en al die leuke steden, lekker fietsen en genieten van het buiten zijn.
En dan moet je in de tussentijd ook in het nu leven, genieten van het nu, ontspannen en zen zijn en geen stress hebben...
Je zou er stress van krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten