Volg je hart

Zo al bezig zijnde met het loopbaantraject kom ik toch langzamerhand in droom-modus.
De afgelopen keer kreeg ik de tip om de app: So chicken te downloaden. Daar kwam ik dit artikel tegen: https://sochicken.nl/je-hart-volgen
Het raakte me en maakte me ook enthousiast. Je hart volgen, keuzes maken om dat te doen waar je achter staat, om dat te doen waar je gelukkig van wordt.
Ik vind het niet zo makkelijk als er in het artikel over gesproken wordt, maar het roept me wel op om goed te luisteren naar mijn hart, om te volgen waar ik blij van word.
Wat ook lastig is, is dat ik in verschillende tijden van mijn leven van verschillende dingen blij werd.
Nu word ik heel blij van fotograferen, maar ik word er ook blij van als mijn blog gelezen wordt door meer mensen dan voorheen. Maar vind ik dat over een aantal jaar nog steeds leuk, word ik daar dan nog steeds gelukkig van?
Maar die praktische kant blijft ook heel hard roepen dat er ook nog gegeten moet worden en dat het huis betaald moet worden en dat voor niks de zon op gaat. Van fotograferen en schrijven kan ik (misschien nog) niet leven.
Toch kwam ook die droom bovendrijven om te kunnen leven van schrijven en fotograferen over de reizen die we willen maken.
Het zou toch mooi zijn als je kan reizen over deze mooie aardbol, allerlei mooie natuur en cultuur mag bewonderen zonder dat je hoeft te werken om dit te betalen,  dat je dan namelijk je geld kan verdienen met blogs, boeken, lezingen, foto's over deze reizen. Dus dat je je geld verdient met vertellen en het laten zien van die mooie wereld.
Petra voegde daaraan toe dat je dan wel met iets origineels moet komen en dat je dan een blog zou kunnen maken die bruikbaar is in het onderwijs, met lessen of lessenseries over de plekken waar je naartoe reist. Wel een origineel idee.
Misschien ga ik dan wel de goede opleidingen volgen.
Misschien is het volgen van een schrijfopleiding en daarna of tegelijkertijd een foto-opleiding wel heel passend en wist ik allang dat deze droom ergens lag te broeden aan de oppervlakte.
Misschien past lang van huis zijn wel helemaal niet bij me en misschien past het niet bij me om mezelf te moeten 'verkopen' om geld te verdienen, maar de richting is mooi en iets met dat schrijven en fotograferen zal het voorlopig wel worden.
Het kunstje is om de kansen en mogelijkheden die voorbijkomen met beide handen aan te grijpen en te zorgen dat ik mijn hart volg en doe waar ik blij van word en waar ik met hart en ziel achter sta.
De eerste stappen worden gezet, wie weet waar deze reis naartoe gaat...

Deze uitspraak is ooit blijven hangen en wel heel passend.