Een paar weken geleden waren we al aan het kijken of we bijvoorbeeld met de trein naar Antwerpen konden, maar dat werd een langdurige bezigheid, dus keken we of er ook van die stedentrip bussen reden en dat was zo. Toch nog niet geboekt, want ja, moet je dat wel doen en dan kan je niet op je eigen tijd gaan en naar huis. Het bleef toch hangen, want het is wel erg lekker dat je niet hoeft na te denken over de route naar Antwerpen, dat je niet in het centrum hoeft te rijden en de bijbehorende stress hoeft te ervaren, om nog maar niet te spreken over het zoeken van een parkeerplek. Dus deze week hebben we alsnog het busticket geregeld om naar Antwerpen te gaan.
De weersvoorspellingen waren slecht, maar ja, als je dan alleen maar thuisblijft, dan kom je ook nergens en ga je binnen staan klussen, poetsen, opruimen, of een andere verstandige klus aanpakken, terwijl het ook zo belangrijk is om lekker te genieten en het vakantie gevoel te hebben.
Zo gezegd zo gedaan. We moesten een kwartier van te voren bij het station staan. We hadden al een keer gezien waar de bussen vertrokken, dus we wisten waar we moesten staan. Dus, op onze oude fietsen naar de stad, de fietsen in een druk fietsenrek zetten waar ze hopelijk 's avonds nog staan en naar het busstation.
Er stonden al meer mensen te wachten. En ja, vakantie, bijna valentijnsdag, dus ook nog allemaal van die kleffe stelletjes waarbij je denkt: 'Neem een kamer.'
Maar goed, er verschijnt een bus, niet met de juiste opdruk, maar je twijfelt toch of het de juiste bus zal zijn. Ook al staat er levensgroot: Oostenrijk op de zijkant. Even vragen geeft dan weer duidelijkheid.
Dan komt er nog een bus, nu wel met de juiste opdruk en ook op de juiste tijd, dus daar stiefelen we met z'n allen op af. Maar nee, deze gaat een andere kant op. Iedereen druipt af.
Uiteindelijk komt 10 minuten te laat de bus en kunnen we instappen en ons naar Antwerpen laten vervoeren. In zo'n bus heb je natuurlijk van die standaard ergernissen. Bijvoorbeeld dat de mensen voor je altijd de stoelen in ligstand leggen, terwijl jij dat juist niet wilt. Gelukkig waren het aardige mensen die hun stoel weer overeind wilden zetten. Of mensen die de hele weg heel dom zitten te kakelen zodat jij alle roddels en 'o my gods' kan volgen.
En dan rijden we Antwerpen binnen en staan we binnen een paar minuten midden in het centrum. We worden afgezet bij het mooie, imposante station.
Een mooie binnenkomer is het zeker.
Had ik al vertelt dat het weer vandaag heerlijk helder, zonnig en fris was, dus niks van dat druilerige, grijze, natte weer. Gewoon heerlijk zonnig.
We lopen richting centrum, drinken een lekker kopje koffie/thee en zorgen dat we de toeristeninformatie vinden om een stadswandeling te kunnen maken. Dat vinden we altijd erg leuk, want je komt zo op plaatsen waar je zelf nooit op zou komen en ziet hele leuke en mooie plekjes van een stad. En ook deze keer komen we mooie, kneuterige hofjes tegen, verassende plaatsen en mooie gebouwen.
Had ik al vertelt dat het weer vandaag heerlijk helder, zonnig en fris was, dus niks van dat druilerige, grijze, natte weer. Gewoon heerlijk zonnig.
We lopen richting centrum, drinken een lekker kopje koffie/thee en zorgen dat we de toeristeninformatie vinden om een stadswandeling te kunnen maken. Dat vinden we altijd erg leuk, want je komt zo op plaatsen waar je zelf nooit op zou komen en ziet hele leuke en mooie plekjes van een stad. En ook deze keer komen we mooie, kneuterige hofjes tegen, verassende plaatsen en mooie gebouwen.
We komen er bijvoorbeeld achter dat er tunnels onder de Schelde doorlopen. Daarvoor moet je eerst twee hele oude, maar stijlvolle roltrappen af en dan een lange tunnel door om aan de andere kant weer twee stijlvolle roltrappen op te gaan en een mooi zicht te hebben op het centrum van Antwerpen aan de andere kant van de Schelde.
Een lekkere lunch, achter glas in het zonnetje warmt op. Wat een heerlijkheid.
Ik had ook gelezen over het Museum aan de stroom. Of kortweg het MAS. Nou zijn musea niet zo aan ons besteed, maar dit museum kon je ook op om een mooi uitzicht over Antwerpen te hebben en daar hoefde je niet voor te betalen. En aangezien we allebei van uitzicht houden wilden we dit natuurlijk zien. Echt een gaaf gebouw, want de ramen van het gebouw waren van golvend glas wat een heel bijzonder effect gaf op het uitzicht en heel cool in elkaar zat. Met roltrappen word je naar boven geleid, maar ook het gebouw rond, dus na iedere roltrap heb je weer een ander stukje zicht op de stad door de golvende ramen.
Ik had ook gelezen over het Museum aan de stroom. Of kortweg het MAS. Nou zijn musea niet zo aan ons besteed, maar dit museum kon je ook op om een mooi uitzicht over Antwerpen te hebben en daar hoefde je niet voor te betalen. En aangezien we allebei van uitzicht houden wilden we dit natuurlijk zien. Echt een gaaf gebouw, want de ramen van het gebouw waren van golvend glas wat een heel bijzonder effect gaf op het uitzicht en heel cool in elkaar zat. Met roltrappen word je naar boven geleid, maar ook het gebouw rond, dus na iedere roltrap heb je weer een ander stukje zicht op de stad door de golvende ramen.
Hierna pakken we de stadswandeling weer op, maar de tijd raakt langzaam op, dus we maken de wandeling niet af. Een goede reden om nog eens terug te komen, dat wel.
Langzamerhand lopen we weer terug naar het station, want daar haalt de bus ons weer op als het goed is.
Waar de bus zal stoppen is hier niet zo duidelijk als in Eindhoven, want er stoppen vele bussen, stadsbussen, trams, auto's, taxi's enz. We nemen een strategisch punt in vanwaar we alles aan kunnen zien komen. Netjes een kwartier van te voren zoals aangegeven staan we klaar.
Maar ja, het is spitsuur, dus niks. Ja, een bus van een andere maatschappij waar met enorme letters opstaat dat hij naar Londen gaat. Maar we gaan het maar niet meer vragen. Of een andere bus van de goede maatschappij die naar Parijs gaat volgens het bordje voorin. We vragen het wel, maar worden duidelijk naar het bordje voorin verwezen. En de tijd verstrijkt... maar geen bus naar Eindhoven. Het helpt ook niet echt dat we al lopende naar het station al een bus van onze maatschappij hebben zien rondrijden. Maar goed, na een hoop huppen op de ene en de andere voet komt 20 minuten te laat onze bus er toch nog aanrijden. Pfff... gelukkig, we komen vandaag nog thuis. En niet veel later zijn we op weg naar huis terwijl de zon achter ons ondergaat en deze heerlijke dag tot een einde komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten