Een nieuw schrift...

Weet je nog dat gevoel van vroeger?
Dat gevoel van een gloednieuw schrift dat nog volledig onbeschreven voor je ligt.
Nog geen vouwen, nog geen kreuken, nog geen poppetjes of bolletjes of streepjes in de kantlijn.
Dat gevoel dat je dit schrift ècht heel erg netjes gaat houden.
Dat je op je àllernetst gaat schrijven en dat volhoudt tot je schrift vol is.
En dat je deze keer ècht niet, nee, ècht niet in de kantlijn gaat tekenen.
En als je een foutje maakt, dan zet je heel netjes een streepje onder het woord en doe je het daarachter goed.
Meestal lukt het op je allermooist schrijven van je naam op de voorkant al niet en vervolgens maak je op bladzijde één of uiterlijk op bladzijde twee al een foutje en voor je het weet heb je het doorgestreept en gedachteloos heb je alweer een bloemetje of rondje getekend in de kantlijn.
De goede voornemens vervliegen dan dus weer snel, maar toch wel tot er zich weer een nieuw schrift aandient en je weer met een schone lei, of in dit geval een schoon schrift kan beginnen.

Nou dat gevoel, dat heb ik nu.

Ik heb me aangemeld voor de schrijfopleiding. Als het goed is begin ik 17 september in Utrecht.
Ik heb al een heus account voor Fronter, de digitale omgeving om opdrachten te bekijken of inleveren en te communiceren met je groep.
Ook heb ik een spiksplinternieuw boekenpakket ontvangen met allemaal belangrijke titels als: Van passie tot publicatie, Hoe fictie werkt, De wil en de weg en zo nog een paar.
In datzelfde boekenpakket zaten ook de (start)opdrachten voor de verschillend modules van de eerste periode.

Allemaal onbeschreven bladzijdes. Allemaal boeken zonder vouwen en kreuken, zonder strepen en nog zonder kennis van de inhoud. En over een tijdje weet ik die inhoud dan wel, dan heb ik de kennis die in de boeken staat stapsgewijs tot me genomen. Hoofdstukken die ik moet lezen als huiswerk en die zorgen dat ik beter ga schrijven. Hoofdstukken over schrijfstijl, hoofdstukken over personages maken, hoofdstukken over dialogen schrijven, hoofdstukken over gewoon technisch taalgebruik, hoofdstukken over allerlei zaken waar ik nu nog niet bekend mee ben, maar die straks waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld zijn.
Fronter, de boeken en de opdrachten, ik heb ze allemaal al doorgebladerd of doorgeneusd en ik snap er nog niks van en kan me niet voorstellen dat ik dit straks allemaal weet.
Maar het heeft geen zin om zo ver vooruit te kijken. Eerst weten wanneer de eerste bijeenkomst begint, en welke module er start, de startopgave maken en gewoon vooraan beginnen.
Een boek begin je ook niet in het midden, maar vooraan en bladzijde voor bladzijde.
Al ben ik stiekem wel de lezer die af en toe kijkt hoe het boek afloopt, want soms duurt het nog zo lang eer dat ik weet hoe het afloopt....